Ongevraagd advies aan de theebranche

Ik heb deze maand geen druppel alcohol gedronken. Niet zozeer omdat ik per se aan Dry January mee wilde doen, maar om te kijken of er iets zou gebeuren met mijn leverwaarde die licht verhoogd waren. Maar daar heb ik hier al uitgebreid over geschreven.

Ik ben hierdoor wel ergens achtergekomen. Vorig weekend was ik samen met mijn lief een weekendje naar hotel De Wolfsberg in Groesbeek. ’s Avonds gingen wij dineren in het bijbehorende restaurant en toen besefte ik, eigenlijk voor het eerst in mijn leven, hoezeer eten en alcohol aan elkaar verbonden zijn in onze cultuur.

Dan heb ik het uiteraard vooral over wijn. Een beetje restaurant heeft een sommelier in dienst die je precies kan vertellen welke wijn het beste bij welk gerecht past. De menukaart van Wolfsberg stelde bijbehorende wijnen voor. Zelf maak ik eerlijk gezegd meestal geen gebruik van dergelijke suggesties, maar juist nu ik er op doktersvoorschrift geen gebruik van mocht maken, viel me des te sterker op welke dominante rol wijn in onze eetcultuur speelt.

Of kijk even bij het wijnschap van uw favoriete supermarkt. Grote kans dat er bij elke wijn staat of ie zwaar, licht, fruitig of fris is en bij welke gerechten ie het best tot z’n recht komt.

Sinds de opkomst van IPA’s is bier aan een inhaalslag bezig. Zo nu en dan vind je weleens een menukaart met biersuggesties en hier en daar schijnen er zelfs mensen te zijn die zich biersommelier durven te noemen, maar in vergelijking met wijn staat dat nog in de kinderschoenen.

het probleem

De non-alcoholische levensgenieter wordt vergeten. Alsof het een oxymoron is. Alcoholvrij bier is natuurlijk in opkomst, maar ook dat mag geen naam hebben. Het is ook (nog) niet lekker genoeg: de smaak mist iets en teveel alcoholvrije bieren zijn te zoet. Sowieso: meer dan eentje hoef ik er niet bij het eten.

Dus daar zit je dan, met je glaasje water. Je kan natuurlijk frisdrank of fruitsap bij je zacht gegaarde lamshaasmedaillon op een beetje van gepocheerde seizoengroente drinken, maar na twee bitter lemontjes heb je dat ook wel mee gehad.

de oplossing

Ik vermoed dat we hier te maken hebben met een gat in de markt. Ik heb dit keer dan ook niet zozeer een gerichte oplossing voor een specifiek merk, maar meer een idee voor de drankenbranche. Er valt een wereld te winnen in een maatschappij waarin levensgenot aan alcohol verbonden is terwijl er tegelijkertijd steeds meer mensen bezig zijn met bewuster leven, met alle non-alcoholische gevolgen van dien. Met Dry Januari en de non-alcoholische pop-up bar 0.020 is er bovendien een begin gemaakt aan de verhipsterisering van een non-alcoholische levensstijl.

Ik vermoed dat je met thee de beste kans maakt. Thee is volgens mij de enige drank die én een geheel eigen smaakcultuur heeft én niet te snel verveelt. Van thee kan ik me bovendien wel voorstellen dat de ene variant beter bij een biefstukje past en de ander beter bij een geitenkaassalade met een gepocheerd eitje. Jammer wel dat thee een warme drank is. Hoewel er naast hete thee natuurlijk ook al ijsthee bestaat. Maar dat is vaak meer frisdrank dan thee. Misschien, als je de suikers weghaalt en er een volwassen drank van maakt.

Dan kunnen restaurants theesommeliers in dienst nemen, supermarkten flesjes exclusieve ijsthee aanbieden en erbij vermelden of ze goed bij barbecuevlees of witvis passen, bedrijven kunnen een theeproeverij als teambuildingsuitje aanbieden en de theekrans is voor chicque dames dus als we om vier uur met z’n allen gaan theedrinken, noemen we dat thorrelen, zodat er op vrijdagmiddag vrijmitho’s kunnen worden georganiseerd.

Misschien een ideetje voor Lipton en Plukka? Hario heeft alvast het goede voorbeeld gegeven:

Het Ongevraagd Advies Bureau (OAB) is een niet geregistreerd onderdeel van Meijer & Molovich. Het staat de ongevraagde klanten van het Ongevraagd Advies Bureau vrij om zelf een gevolg te geven aan de ongevraagde adviezen. Voor meer informatie en gevraagde adviezen kun je contact opnemen met Mark Joost Meijer.