Je komt ze zo nu en dan tegen op zo’n dagje op de hei: zo’n geinige powerpointpresentatie waarin op ludieke wijze wordt uitgelegd hoe communicatie werkt. Dan zie je bijvoorbeeld een jongen (laten we hem Hans noemen) die tegen een meisje (Grietje) zegt dat hij een geweldige minnaar is: zo werkt (direct) marketing. Op een volgend plaatje heeft Hans een vriendin opgetrommeld die tegen Grietje zegt dat Hans een geweldige minnaar is. Dat is public relations. Op weer een volgend plaatje zien we Hans vier keer achter elkaar tegen Grietje zeggen dat hij een geweldige minnaar is. Dat is reclame. En tot slot zie je Grietje tegen Hans zeggen: “Ik heb begrepen dat je een geweldige minnaar bent.” Dat is branding.
Je zou daar nog een paar plaatjes aan vooraf kunnen laten gaan. Hans die aan Grietje vraagt of ze toevallig tijd heeft om heel even te ervaren wat voor geweldige minnaar hij is. Dat is sampling. Of je ziet iemand die aan z’n vrienden vertelt dat Hans zo’n geweldige minnaar is, waarna die vrienden dat weer doorgeven aan hun vrienden. Dat is social media.
Enorm leuk allemaal, maar het zegt uiteindelijk niks over effectieve communicatie. Als je het over effectieve communicatie wilt hebben, moet je bij het begin beginnen: het product. In dit geval Hans. Want Hans moet wel echt een geweldige minnaar zijn, willen al zijn pogingen dat onder de aandacht te brengen enig effect hebben. Mocht hij geen geweldige minnaar zijn, dan kan het wel eens op een flinke teleurstelling uitdraaien als hij ligt te stuntelen terwijl hij beloofd had te schitteren. Dan blijft het hoogstwaarschijnlijk bij die ene keer. Dan kan Hans naar enige merktrouw bij Grietje fluiten.
Of stel nu dat Grietje op vrouwen valt? Dan blijkt alle moeite ook voor niks. Of wat nu als Hans zich slordig kleedt, zich matig wast, een rare, schriele stem heeft en een vlassig baardje waarin broodkruimels van drie dagen oud zwerven? Dan komt de boodschap óók niet echt over, ook al betekent Hans voor het bedrijven van de liefde wat Maradonna voor het voetbal was.
Je kunt niet zomaar gaan roepen dat je de beste bent. Het is zaak om eerst alles heel goed in kaart te brengen, zodat je alles met alles in overeenstemming kunt brengen. Zodat je op alle vlakken op de juiste manier kunt overtuigen. Zodat je een boodschap kunt uitdragen die bij je persoonlijkheid past, die ervoor zorgt dat je de juiste mensen bereikt en die aansluit op je uitstraling.
Stel nu dat Hans eigenlijk een vrij matige minnaar is. Dan kan hij zichzelf beter verkopen als iemand die altijd bereid is om te leren. Of als iemand die heel goed kan luisteren. Of als iemand met heel veel geld.
En stel nu dat Grietje op vrouwen valt. Dan zou Hans z’n vrouwelijke kanten kunnen benadrukken. Om haar vervolgens heel erg dronken te voeren. (Hij kan er natuurlijk ook voor kiezen om in dit specifieke geval geen verdere moeite te doen.)
En stel nu dat Hans zich slordig kleedt, stinkt, een raar baardje heeft en eigenaardig praat. Dan moet hij óf iets aan zijn presentatie doen óf hij past zijn boodschap aan. Bijvoorbeeld door zijn eigen tekortkomingen op de hak te nemen. Hij zegt bijvoorbeeld, terwijl hij trots zijn slechte gebit bloot lacht: “Maar ik ben wel groot geschapen.” Zo maakt hij wellicht nog een kans.
Het gaat erom de kern te vinden en die zo aantrekkelijk mogelijk voor het voetlicht te brengen. Op zo’n manier dat je je doelstellingen kunt halen. Het luistert nauw, willen we maar zeggen. Wij wensen Hans vanaf deze plek veel succes met zijn pogingen Grietje het bed in te krijgen.
